Mobilność osób niepełnosprawnych

Istnieje kilka rodzajów balkoników rehabilitacyjnych, w tym:

• Balkoniki stałe – bez kółek, wymagające podnoszenia podczas poruszania się.
• Balkoniki kroczące – wyposażone w ruchome nogi, które poruszają się z użytkownikiem.
• Balkoniki na kółkach (rolatory) – z dwoma lub czterema kółkami, ułatwiające poruszanie się.
• Balkoniki składane – łatwe do złożenia i przenoszenia, idealne do podróży.

Każdy typ ma swoje zalety i jest przeznaczony dla osób o różnych poziomach mobilności

• Dobry dla osób o ograniczonej mobilności, które potrzebują mocnego wsparcia i stabilności podczas chodzenia.
• Często polecany seniorom lub osobom po urazach ortopedycznych, którzy muszą stać i poruszać się bardzo ostrożnie.
• Wymaga podnoszenia i przesuwania, co może być trudne dla osób z ograniczoną siłą rąk.

• Przeznaczony dla osób, które potrzebują wsparcia, ale mają więcej siły i zdolności ruchowych.
• Mechanizm "kroczący" pozwala na przesuwanie balkonika na zmianę z ruchem nóg, co ułatwia poruszanie się.
• Idealny dla pacjentów w trakcie rehabilitacji, np. po operacjach nóg czy biodra, którzy powoli odzyskują sprawność.

• Polecany dla osób, które mają większą mobilność, ale potrzebują dodatkowej stabilizacji.
• Dzięki kółkom nie wymaga podnoszenia, co ułatwia poruszanie się, szczególnie na płaskich powierzchniach.
• Często wyposażony w hamulce, co daje możliwość zatrzymania się w stabilnej pozycji.
• Dobrze sprawdza się u osób, które mają problemy z równowagą, ale chcą poruszać się szybciej, np. w domu lub na zewnątrz.

Wybór odpowiedniego wózka inwalidzkiego zależy od kilku czynników, takich jak stopień niepełnosprawności, siła fizyczna, wzrost, waga oraz środowisko, w którym wózek będzie używany. Dla osób, które mogą samodzielnie poruszać wózkiem, zalecane są wózki manualne. Natomiast osoby o ograniczonej sile mięśniowej mogą potrzebować wózka elektrycznego. Jeśli nie jesteś pewien, który model wybrać, warto skonsultować się z lekarzem, fizjoterapeutą lub specjalistą w sklepie ortopedycznym.

Szerokość siedziska:

• Aby prawidłowo dobrać szerokość siedziska, należy zmierzyć szerokość bioder użytkownika w pozycji siedzącej. Do zmierzonego wymiaru warto dodać około 2-5 cm, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń i komfort.
• Siedzisko nie może być zbyt wąskie, ponieważ może powodować dyskomfort i otarcia, ale nie powinno być też za szerokie, aby użytkownik nie przesuwał się z boku na bok. Prawidłowe dopasowanie szerokości zapewnia stabilność ciała oraz bezpieczeństwo.

Głębokość siedziska:

• Głębokość siedziska mierzy się od dolnej części pleców do tylnej części kolana (długość uda). Należy zapewnić odległość około 3-5 cm między krawędzią siedziska a zgięciem kolanowym. Dzięki temu użytkownik uniknie nacisku na tylną część ud, co mogłoby powodować ograniczenie krążenia krwi oraz dyskomfort.

Wysokość oparcia:

• Oparcie powinno wspierać kręgosłup na odpowiedniej wysokości. Standardowe wózki mają różne poziomy oparcia, w zależności od potrzeb użytkownika. Wysokie oparcie będzie odpowiednie dla osób wymagających dodatkowego wsparcia pleców, natomiast niższe może być idealne dla bardziej aktywnych użytkowników, którzy potrzebują większej swobody ruchu.
• Oparcie kończy się zazwyczaj na wysokości łopatek lub barków. Zbyt niskie może nie zapewniać odpowiedniego wsparcia, a zbyt wysokie może ograniczać ruchy rąk i ramion.

Wysokość siedziska od podłoża:

• Optymalna wysokość siedziska to taka, która pozwala użytkownikowi na wygodne sięganie do ziemi stopami (jeśli wózek jest ręczny) lub wygodne ułożenie stóp na podnóżkach. Nogi powinny tworzyć kąt prosty, co oznacza, że kolana znajdują się na wysokości bioder, a stopy leżą płasko na podnóżkach.
• Standardowa wysokość wynosi zwykle 43-51 cm, ale może być dostosowana w zależności od wzrostu użytkownika. Dla osób niższych lub wyższych, warto wybrać wózek z regulowaną wysokością siedziska.

Wysokość podnóżków:

• Podnóżki powinny być ustawione w taki sposób, aby stopy były wygodnie podparte, a kolana znajdowały się w kącie prostym. Zbyt niskie podnóżki mogą powodować niewygodne zwisanie nóg, a zbyt wysokie mogą naciskać na uda, co może prowadzić do dyskomfortu i problemów z krążeniem.
• Regulacja podnóżków to ważny element, szczególnie dla osób o różnej długości nóg.

Waga użytkownika:

• Ważne jest także dopasowanie wózka do wagi osoby, która będzie z niego korzystać. Wózki inwalidzkie są klasyfikowane według maksymalnej wagi, którą mogą utrzymać. Standardowe wózki zwykle wytrzymują obciążenie do 100-130 kg, ale dostępne są także wózki wzmocnione dla osób o większej masie ciała.

Tak, skutery elektryczne dla osób niepełnosprawnych są projektowane z myślą o bezpieczeństwie. Większość modeli wyposażona jest w hamulce elektromagnetyczne, które automatycznie zatrzymują pojazd po zwolnieniu manetki gazu. Dodatkowo wiele skuterów ma światła LED, a także lusterka zwiększające widoczność na drodze.

Zasięg na jednym ładowaniu może wynosić od 15 do około 40 km, w zależności od modelu i pojemności baterii. Warto wybrać skuter z odpowiednim zasięgiem, dostosowanym do codziennych potrzeb, np. poruszania się po mieście, robienia zakupów lub wizyt u lekarza.

Skutery elektryczne dla osób niepełnosprawnych zazwyczaj osiągają prędkość maksymalną od 6 do 15 km/h. Wolniejsze modele są idealne do użytku w pomieszczeniach lub na krótkie odległości, natomiast szybsze skutery są lepsze na dłuższe trasy.

1. Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ)

Możesz uzyskać refundację na wózek inwalidzki, jeśli masz receptę od specjalisty (np. ortopedy). NFZ pokrywa część kosztów w zależności od modelu wózka. Aby skorzystać, musisz złożyć zatwierdzoną receptę w NFZ i wybrać model u zatwierdzonego dostawcy.

2. Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON)

PFRON oferuje dofinansowanie w ramach programu „Aktywny Samorząd”. Kwota dofinansowania zależy od rodzaju wózka i Twojej sytuacji finansowej. Wniosek składasz w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) lub Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej (MOPS). Możesz otrzymać nawet do 95% wartości wózka.

3. Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej (MOPS) i Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie (PCPR)

Te lokalne instytucje mogą dofinansować zakup wózka, jeśli spełniasz kryteria dochodowe. Wysokość wsparcia ustalana jest indywidualnie, a wnioski składa się bezpośrednio w MOPS lub PCPR. Dofinansowanie może pokryć całość lub część kosztów wózka.

W większości krajów, w tym w Polsce, prowadzenie skutera elektrycznego dla osób niepełnosprawnych nie wymaga prawa jazdy. Skutery te są klasyfikowane jako sprzęt pomocniczy dla osób z ograniczoną mobilnością i ich użytkowanie jest regulowane przez inne przepisy niż klasyczne pojazdy silnikowe.

Tak, istnieje możliwość uzyskania dofinansowania do skutera elektrycznego inwalidzkiego w ramach programu „Aktywny Samorząd” na 2024 rok. Program oferuje pomoc finansową w zakupie skutera inwalidzkiego o napędzie elektrycznym lub oprzyrządowania elektrycznego do wózka ręcznego.

Oto najważniejsze informacje dotyczące dofinansowania:

• Maksymalna kwota dofinansowania wynosi 8.250 zł.
• Uczestnik musi pokryć 10% ceny brutto zakupu (w 2023 roku było to 25%).
• Program skierowany jest do osób z dysfunkcją narządu ruchu, które mają trudności z samodzielnym poruszaniem się i posiadają zgodę lekarza specjalisty na użytkowanie skutera.
• Dofinansowanie przysługuje osobom z orzeczeniem o niepełnosprawności (dla dzieci do 16. roku życia) lub osobom ze znacznym stopniem niepełnosprawności.
• Pomoc można uzyskać dla osób do 18. roku życia lub będących w wieku aktywności zawodowej, ewentualnie zatrudnionych.
• Ponowne dofinansowanie może być udzielone po zakończeniu okresu gwarancji na wcześniej dofinansowany przedmiot.