Perimenopauza – co to jest i jak ją rozpoznać?

Perimenopauza jest naturalnym etapem, który następuje przed menopauzą i po jej wystąpieniu. To właśnie wtedy większość kobiet zauważa u siebie szereg objawów wynikających z następujących zmian hormonalnych. Czym jest perimenopauza? Jakie powoduje objawy? Jak można je złagodzić?

Czym jest perimenopauza?

Perimenopauza, także określana jako okres okołomenopauzalny, to etap poprzedzający menopauzę w życiu reprodukcyjnym kobiety oraz obejmujący okres po jej zakończeniu.

Menopauzę definiuje się jako moment, w którym kobieta nie miesiączkuje przez 12 kolejnych miesięcy, co oznacza koniec jej płodności.

Okres okołomenopauzalny obejmuje okres poprzedzający menopauzę i trwa zazwyczaj kilka lat, obejmując premenopauzę i postemenopauzę. Co to jest premenopauza? Są to lata następujące przed ostatnią miesiączką. Czym jest postmenopauza? To z kolei okres po ostatniej miesiączce.

W jakim wieku zaczyna się perimenopauza?

Czas trwania okresu okołomenopauzalnego jest różny u każdej kobiety i może trwać od kilku lat do nawet ponad 10 lat.

Średni wiek wystąpienia okresu okołomenopauzalnego przypada zwykle na okres od połowy do późnych lat 40. , chociaż może rozpocząć się wcześniej lub później, na przykład już około 35. roku życia czy około 50. roku życia.

Jakie są objawy perimenopauzy?

W okresie okołomenopauzalnym jajniki stopniowo wytwarzają mniej estrogenu – głównego żeńskiego hormonu płciowego. Prowadzą to do wahań poziomu hormonów, co przekłada się na szereg symptomów występujących w tym czasie.

Warto przy tym wskazać, że gdy pojawia się perimenopauza objawy występujące w tym okresie mogą być zróżnicowane i zależne od kobiety. Najczęściej są to:

Nieregularne cykle miesiączkowe
Jednym z charakterystycznych objawów okresu okołomenopauzalnego są zmiany w cyklu menstruacyjnym. Okresy mogą stać się nieregularne, ze zmianami w długości cyklu miesiączkowego i ilości krwawienia miesiączkowego.

Uderzenia gorąca
Nagłe uczucie ciepła, któremu często towarzyszy pocenie się i zaczerwienienie skóry, jest częste w okresie okołomenopauzalnym.

Nocne poty
Uderzenia gorąca występujące podczas nocy, prowadzące do pocenia się i powodujące zakłócenia snu.

Nietrzymanie moczu

Związane jest ono z osłabieniem mięśni dna miednicy oraz zmianami w tkankach urogenitalnych spowodowanymi spadkiem poziomu estrogenów. W celu zaradzenia temu problemowi i poprawy komfortu życia, wiele kobiet znajduje ulgę, korzystając z pieluchomajtek dla kobiet, które zapewniają dyskrecję i ochronę, pozwalając na prowadzenie aktywnego trybu życia bez obaw o niekontrolowane wycieki.

Zmiany nastroju
Wahania hormonalne mogą przyczyniać się do wahań nastroju, drażliwości i zwiększonej podatności na stres.

Zaburzenia snu
Niektóre kobiety mogą doświadczać problemów ze snem, w tym bezsenności, co może przyczyniać się do uczucia większego zmęczenia i rozdrażnienia.

Nadmierna suchość pochwy
Obniżony poziom estrogenów może powodować zmiany w tkankach pochwy, prowadząc do suchości, swędzenia i dyskomfortu podczas stosunku. W celu redukcji dyskomfortu zaleca się stosowanie lubrykantów na bazie wody.

Zmiany gęstości kości
Estrogen odgrywa rolę w utrzymaniu gęstości kości, a zmiany hormonalne w okresie okołomenopauzalnym mogą przyczyniać się do stopniowej utraty masy kostnej.

Perimenopauza – o czym warto pamiętać w jej trakcie?

W tym okresie warto prowadzić zdrowy tryb życia, który obejmuje zbilansowaną dietę, regularne ćwiczenia i odpowiednią ilość snu. Warto też pić dużo wody, co może pomóc w opanowaniu takich objawów, jak uderzenia gorąca.

Ponieważ estrogen odgrywa rolę w utrzymaniu gęstości kości, w okresie okołomenopauzalnym warto też zadbać o odpowiednią podaż wapnia i witaminy D poprzez dietę lub suplementy, by zapobiegać osteopenii i osteoporozie.

W przypadku zaburzeń nastroju pomocne może być stosowanie technik relaksacyjnych, na przykład medytacji, podejścia mindfulness, treningów oddechu.

Niektóre kobiety w celu złagodzenia objawów stosują też hormonalną terapię zastępczą (HTZ) obejmującą przyjmowanie estrogenu lub połączenia estrogenu i progesteronu. Decyzję o rozpoczęciu terapii hormonalnej należy podjąć po konsultacji z lekarzem, po rozważeniu korzyści i potencjalnego ryzyka na podstawie indywidualnego stanu zdrowia.