Oblicza starości - co musimy wiedzieć o starości?

Ten etap życia człowieka jest różnie określany. Starość to jesień życia, nasza druga młodość czy też złoty wiek życia. Starość jest wpisana w życie człowieka i nie możemy jej uniknąć. Natomiast to jak ją przeżyjemy, jak ją będziemy traktować zależy tylko od nas. Każdy z nas reaguje na nią inaczej dlatego oblicz starości jest tak wiele. Człowiek starzeje się już od momentu przyjścia na świat. Wiele czynników wpływa na tempo starzenia i na naszą witalność. Należą do nich przede wszystkim czynniki genetyczne oraz tryb prowadzonego przez nas życia.

Starość według WHO/Wiek podeszły- od kiedy?

Odnosząc się do danych WHO możemy wyróżnić  w tym niezwykłym okresie życia człowieka jakim jest starość trzy etapy. Są to wczesna starość, późna starość, a także wiek sędziwy, którym określamy osoby po 90 roku życia. Wraz z wiekiem objawy starzenia uwidaczniają się u nas coraz bardziej zarówno w sferze psychicznej jaki fizycznej. Tak więc nasza samodzielność spada, jak również nasza aktywność w społeczeństwie ponadto stajemy się coraz bardziej zależni od innych ludzi.

Starość zamknięta w liczbach

GUS w 2009 roku wyznaczył liczbę osób w wieku 60+ na ponad 6 mln w tym 1,2 mln osób mających ponad 80 lat. Te dane dotyczą naszego kraju.

Odbiór starości jest uwarunkowany wieloma czynnikami. Inaczej postrzegają ją ludzie młodzi, inaczej ci w średnim, a inaczej w podeszłym wieku. Granice starości są więc płynne.

Kiedy zaczyna się starość?

Trudno jest odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ zależnie od wieku ludzie patrzą na starość z innej perspektywy. Ktoś może powiedzieć, że człowiek w wieku 60 lat jest stary, ale co on na to? Ten człowiek może czuć się całkiem inaczej. Młodo, radośnie, jest ciekawy świata, ludzi, a więc nie czuje, żeby dopadła go starość. Tak więc kto jest dla nas stary, jeśli nie będziemy brać pod uwagę jego wieku? Najczęściej patrzymy na zdrowie fizyczne danej osoby. Jeśli widzimy spadek aktywności, utratę sił, chęci to taka osoba wydaje nam się stara.

W obecnych czasach, w których młodość jest wynoszona jako największe dobro, starość może być spychana na margines. Ludzie starsi są postrzegani jako przeszkoda, zawada zarówno jeśli chodzi o pracę jak i funkcjonowanie w społeczeństwie. Na szczęście są też ludzie, którzy ludzi starych traktują z wielkim szacunkiem i potrafią docenić mądrość i doświadczenie jakie niesie ze sobą podeszły wiek.

Jasne i ciemne strony starości

Jak każdy wiek, także starość niesie ze sobą dobrze i te nieco mniej przyjemne rzeczy. Warto pochylić się nad nimi i lepiej je poznać.

Jasna strona starości

Zacznijmy więc od zalet okresu starości. Jedną z nich, najczęściej wymienianą jest oczywiście większa ilość wolnego czasu. Jak go sobie zorganizujemy zależy wyłącznie od nas. Możemy oddać się odpoczynkowi, zająć się opieką nad wnukami, poszukać nowych pasji czy rozwijać stare, poznawać świat. Dobra propozycją może okazać się również praca wolontariacka, tak potrzebna w dzisiejszych czasach. W niej możemy dobrze spożytkować nabyte wcześniej umiejętności lub rozwinąć nowe i więcej dowiedzieć się o sobie samym. Ostatnimi czasy popularne stały się Uniwersytety Trzeciego wieku oraz inne programy, w których osoby starsze mogą kształcić się na wielu kierunkach.

Natomiast co z ciemną stroną starości, której wiele osób boi się i stara się uniknąć?

Starość wiąże się również z sytuacjami, które nie są nam miłe. Starzejąc się nasza pamięć ulega pogorszeniu, nasze kości atakuje osteoporoza, dokucza nam reumatyzm. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że przybędą nam dodatkowe kilogramy. Ponadto sprawność fizyczna spada przez co potrzebujemy pomocy innych ludzi z czym często nie potrafimy się pogodzić. Starość może dotknąć także naszej sfery psychicznej. Mamy mniejszą ochotę na spotkania z innymi ludźmi, nasze grono znajomych i bliskich pomniejsza się, nasze dzieci zakładają własne rodziny i nie mają dla nas już tyle czasu. Ponadto ludzie starsi często znajdują się w ciężkiej sytuacji finansowej. Natomiast analizowanie swojego życia i patrzenie na zmniejszający się czas życia na ziemi wywołują smutek i głębokie przygnębienie.

Jak możemy pomóc?

Najczęściej nasze spotkania ze starością dotyczą osób nam najbliższych czyli dziadków czy rodziców. Jak zachowywać się przy osobach starszych, jak im pomóc- podpowiadamy.

Proste, ale ważne wskazówki

Nic na siłę, czyli dawkuj swoją pomoc. Osoba starsza nie musi być przez nas we wszystkim wyręczana.

Dąż do celu- jak człowiek w każdym wieku, także osoba starsza potrzebuje celu w życiu, zajęcia, czegoś co będzie zajmowało jej myśli.

Pamiętaj o szacunku, niezwykłości przeżytych doświadczeń, jak również staraj się zrozumieć sytuację osoby, która nie może robić już tego co kiedyś ze względu np. na chorobę.

Zachęcaj do regularnych ćwiczeń! Co jak co ale codzienna dawka pozytywnej energii dostarczana wraz z aktywnością fizyczną to wspaniałe lekarstwo.

Zadbaj o najlepszą opiekę medyczną w trakcie choroby bliskiej ci osoby starszej.

Nie jesteś sam! Jeśli nie potrafisz poradzić sobie z chorą osobą starszą bez wahania skorzystaj z pomocy czy to wolontariuszy czy opiekunów medycznych. Dzięki temu będziesz miał fachowe wsparcie.

Pamiętaj o delikatności, dyskrecji i sile rozmowy z osobami starszymi , które cierpią na problem nietrzymania moczu. Jest to problem częsty i trudny do akceptacji dlatego potrzeba dużo cierpliwości i wyrozumiałości dla tych osób chorych.