Grzybica układu moczowego: cewki moczowej i pęcherza. Przyczyny, objawy i leczenie

Chociaż najczęściej diagnozowanymi zakażeniami układu moczowego są te wywołane przez bakterie, jest on również narażony na infekcje grzybicze. Jakie są główne objawy tej dolegliwości? Co ją wywołuje? Jak ją leczyć?

Zakażenia grzybicze układu moczowego – przyczyny

Bezpośrednią przyczyną infekcji grzybiczej układu moczowego jest nadmierny rozwój grzybów, głównie gatunku Candida albicans. Wywołuje on również infekcje pochwy u kobiet.

Ryzyko dolegliwości jak grzybica układu moczowego rośnie w poniższych przypadkach:
- antybiotykoterapia
- cukrzyca
- stany obniżonej odporności
- infekcje grzybicze pochwy u kobiet
- cewnikowanie pęcherza moczowego
- zabiegi prowadzone w obrębie układu moczowego
- stosowanie leków immunosupresyjnych, na przykład po przeszczepach narządów
- długotrwałe stosowanie kortykosteroidów
- zakażenie wirusem HIV
- choroby nowotworowe

Grzybica cewki moczowej i pęcherza – objawy

Głównym objawem, jaki daje grzybica cewki moczowej, pęcherza moczowego, nerek, jest pojawienie się bólu w okolicy tych narządów oraz podczas oddawania moczu. Mogą towarzyszyć mu również pieczenie, swędzenie, uczucie parcia na mocz, podwyższona temperatura. W skrajnych przypadkach mogą pojawić się krwiomocz, zatrzymanie moczu, kolka nerkowa.

Podobnie objawy jak grzybica układu moczowego dają zakażenia bakteryjne, dlatego ważne jest wykonanie posiewu moczu, który pozwoli na określenie przyczyny dolegliwości. Obecność grzybów w moczu określana jest jako kandyduria.

Grzybica układu moczowego – leczenie

Leczenie grzybicy układu moczowego u kobiet i mężczyzn może odbywać się u lekarza rodzinnego (POZ) lub u urologa.

Właściwie dobrane leczenie pozwala na zmniejszenie objawów dolegliwości. Grzybica pęcherza leczona jest dwutorowo – przez usunięcie przyczyny dolegliwości oraz przez stosowanie leków przeciwgrzybiczych. Najczęściej przepisywanym lekiem jest flukonazol. Jest to lek dostępny na receptę, który w zależności od zaawansowania zakażenia podawany jest doustnie lub dożylnie.

W przypadku pacjentów stosujących cewniki, dreny zalecane jest ich usunięcie z układu moczowego na czas leczenia. Gdy nie jest to możliwe, zaleca się wymienienie ich na nowe.