Leczenie nadreaktywnego pęcherza - metody

Pęcherz nadreaktywny, czyli z angielskiego OAB (overactive bladder) może dotyczyć nawet 50 milionów mieszkańców Starego Kontynentu, w różnym wieku, obojga płci. Niestety, dolegliwość ta jest nie tylko nieprzyjemna, ale również bardzo zawstydzająca, co często sprawia, że osoby na nią cierpiące krępują się skorzystać z konsultacji lekarskiej. Nie należy jednak obawiać się tego typu wizyty - może ona przynieść same korzyści. Poniższy artykuł ma pomóc w zrozumieniu istoty schorzenia i jego przyczyn, a także objaśnić, jak radzić sobie z niektórymi kłopotami, które występują przy OAB.

Pęcherz nadreaktywny - definicja, przyczyny

Schorzenie to wiąże się z częstym i nagłym parciem na pęcherz, a także nykturią oraz częstomoczem. OAB diagnozuje się dopiero po wykluczeniu innych przyczyn takich objawów, jak infekcje dróg moczowych czy nieprawidłowości w budowie.

OAB może być schorzeniem o niezdiagnozowanym podłożu lub powiązanym z innymi schorzeniami (między innymi operacjami dróg moczowych, innymi schorzeniami tych okolic), może być związana z radioterapią lub podłożem neurologicznym (takim jak choroba Alzheimera czy stwardnienie rozsiane. Wśród często wymienianych przyczyn nadreaktywnego pęcherza można wskazać również otyłość, nadmierne spożycie kofeiny lub napojów wyskokowych, a także siedzący tryb życia.

Warto nadmienić, że pęcherz nadreaktywny i naglące nietrzymanie moczu to nie są te same choroby. Choć OAB może w swym przebiegu objawiać się również kłopotami z trzymaniem moczu, to nie jest to jedyny objaw. Każdorazowo, przedłużające się dolegliwości związane z układem moczowym, należy zdiagnozować - szczególnie jeśli wykluczono stan zapalny.

Jak przebiega diagnozowanie tego schorzenia?

OAB diagnozuje się poprzez wykluczenie innych potencjalnych przyczyn częstomoczu i nykturii. Najpopularniejszymi schorzeniami, które wykluczają wystąpienie pęcherza nadreaktywnego, a dają powyższe objawy, jest nieprawidłowa budowa układu moczowego, a także różnego rodzaju stany zapalne.

Objawy charakterystyczne dla OAB mogą bowiem równie często oznaczać przerost prostaty, kamicę nerkową, cukrzycę czy nawet chorobę nowotworową. W procesie diagnostycznym tego schorzenia w pierwszej kolejności wyklucza się inne podłoże występowania nykturii i częstomoczu.

W tym celu lekarz (najczęściej pierwszego kontaktu) przeprowadza szczegółowy wywiad i - jeśli uzna to za konieczne - kieruje na podstawowe badania lub od razu wystawia skierowanie do specjalisty. Nie należy obawiać się wizyty u lekarza: osoby, które skończyły medycynę nie patrzą na Twoje schorzenia jak na powód do wstydu, ale jako nieprzyjemną dolegliwość, którą należy wyleczyć.

Jak wyleczyć nadreaktywny pęcherz?

Niestety, to dysfunkcja, której nie można wyleczyć w pełni. Istnieje jednak możliwość skutecznego zmniejszania przykrych dolegliwości z nią związanych, między innymi za pomocą farmakologii. Nie należy zaprzestawać przyjmowania preparatów przepisanych przez lekarza nawet gdy objawy ustąpią - z dużą dozą prawdopodobieństwa dojdzie bowiem do nawrotu, a nawet nasilenia dolegliwości.

W terapii OAB stosuje się na chwilę obecną głównie środki antycholinergiczne, które przynoszą co prawda świetne efekty, ale niestety obarczone są dość poważnymi skutkami ubocznymi. Przyjmując preparaty tego typu, należy liczyć się między innymi z wystąpieniem zaburzeń widzenia, zaparć, nieodpartą sennością lub zahamowaniem produkcji śliny. W sprzedaży są co prawda preparaty przeznaczone do terapii OAB nowszej generacji, z mniejszą ilością skutków ubocznych, ale niestety - produkty te nie są objęte refundacją NFZ. Pęcherz nadreaktywny leczenie ziołami również jest możliwe, ale warto w tym zakresie skonsultować się ze specjalistą.

Wyleczyłam nadreaktywny pęcherz - czy to możliwe?

Słyszysz od koleżanki, że udało jej się wyleczyć OAB i to bez stosowania środków farmakologicznych? Przede wszystkim, jak wspomnieliśmy wyżej, nie da się zupełnie wyleczyć tego schorzenia, bowiem w zasadzie jest to dysfunkcja układu moczowego, jakiej nie da się w pełni usunąć.

Istnieją jednak rzeczywiście pewne działania, które można podjąć w celu ograniczenia dolegliwości. Zaliczamy do nich ćwiczenia wzmacniające mięśnie pęcherza, a także ograniczenie w diecie produktów moczopędnych - między innymi kawy. Warto także zadbać o zdrową dietę, bogatą w błonnik: zaparcia mogą bowiem prowadzić do ucisku na pęcherz i tym samym nasilać przykre objawy.

Ochrona przed wilgocią

Jeśli wraz z pęcherzem nadreaktywnym pojawiło się nietrzymanie moczu - trzeba radzić sobie z wilgocią pojawiającą się w bieliźnie. Pozostawienie tej dolegliwości samej sobie jest nie tylko nieprzyjemne (skóra może ulegać odparzeniom czy otarciom), ale również niebezpieczne dla zdrowia - namnażające się bakterie z dużą dozą prawdopodobieństwa doprowadzą do stanów zapalnych układu moczowego, szczególnie u pań.

Warto w takiej sytuacji zabezpieczyć się za pomocą dobrej jakości środków chłonnych. Nowoczesne wkładki urologiczne zapewniają zwiększony komfort psychiczny, a także fizyczny i nie są widoczne gołym okiem. Spraw, że poczujesz się lepiej i przestaniesz obawiać się mokrych plam na odzieży.